එදා සතියේ දිනයකි. ගාල්ලේ සිට උඩුගම පසුකර හිනිදුම් පත්තුවට යන ගමනේ දී අතර මග අපි උදෑසන කුමක් හෝ ආහාරයකින් සප්පායම් වී තේ එකක් බීමට කඩයක් අසළ නතර කලේ බඩ පණුවන් ද කරදර කරන්නට පටන්ගෙන තිබුණු බැවිනි.
තවමත් අප හිනිදුම කල්වරි කන්ද ආසන්නයට පැමිණියා පමණි. කාරය නැවැත්වූ ස්ථානයේ පසෙකින් ඇත්තේ කුඩා තේ කඩයකි. එහි දුම් දමමින් ඇති රොටි දුටු විට කටට කෙළ උණන්නේ නැත්නම් පුදුමයකි.
පොල් රොටි අතට ගත්විටම දැණුනේ එහි යහමින් පොල් ඇති බවයි. කොච්චි සම්බලත් තවරාගෙන උණු උණුවේ ම පොල් රොටි ගිල දැමීම ආශ්වාදජනකය. වට පිට බලද්දී පසෙක ඇත්තේ පොල් ගොඩකි. ඒවායේ ඇතැම් ඒවා පැලවෙමින් තිබේ. පුදුමයකි අපේ ගම් පලාතේ (ගාල්ලේ හපුගල) පොල් මෙලෙස පැලවෙන්නේ නැත. මට සිහිපත් වූයේ ඉන් දින දෙකකට පමණ පෙර යන්තම් දොඩම් ගෙඩියකට වඩා ලොකු පොල් ගෙඩි කිහිපයක් එකක් රුපියල් 45/= ගණනේ නිවසට ගෙන ආ අයුරුයි.
‘‘ මුදලාලි, මෙහේ පොල් කීය ද ? “ මම ඇසුවෙමි.
ඔහු දුන් පිළිතුර මට එළොව පොල් පෙනෙන්නක් විය.
‘‘ මහත්තයෝ මෙහේ පොල් විකුණන්නේ නැහැ. “
කියන්නට වචන හෝ අසන්නට තවත් වදනක් නැත. එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණයේ දී පොල් මිල ගමට දැනෙන්නේ නැති බව නම් පැහැදිලිය.
මේ එහි දෙවැනි කතාවයි.
ඉදිරියේ දී මුද්‍රණයෙන් පිටකිරීමට අපේක්ෂිත පොතකට ඡායාරූප ගැනීමට අනුරාධපුරයට ගියෙමු. බිරිඳ හා කොල්ලන් දෙදෙනා ද මේ ගමනට එක්වූයේ පාසල් කටයුතු ද අමතක කර දමමිනි. නවාතැන් ගත්තේ ඥාති නිවසකය. එ් ගෙදර අප්පච්චී හද්දා ගැමියෙකි. ඒ වනවිට හාල් කිලෝවක් රුපියල් 84/= ඉහළ ගොසිනි.
අනුරාධපුරය යනු වී වගාව සිදුකරන ප්‍රදේශයකි. මේ නිවසේ අප්පච්චී ද කුඹුරු වැඩට ගොස් පැමිණ රාත්‍රියේ මා සමග කතාවට වැටුණේය.
‘‘ අප්පච්චි මේ පැත්තේ හාල් කිලෝ එක කීය ද ?“ මම ඇසුවෙමි.
‘‘ හාල් ? “
ඔහුගෙන් ප්‍රශ්නාර්ථයකි.
‘‘ දන්නෙ නෑ“
පුදුමයකි. කුඹුරු වගාකරන මඩට බහින ගොවියා හාල් කිලෝවේ මිල දන්නේ නැත.
‘‘ අපි හාල් සල්ලිවලට ගන්නෙ නැහැ මහත්තයෝ “ ඔහු බුලත් කහට බැඳුණු දත් විලිස්සා සිය අව්‍යාජ සිනහවෙන් මට සංග්‍රහ කරද්දී ගමේ හැටි නොදැන අනවශ්‍ය ප්‍රශ්න ඇසූ මම බිම බලාගත්තෙමි.
මේ ගමේ තත්ත්වයයි.
එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණයේ දී ඡන්දය දෙන ගැමියන්ට ජීවන වියදම තීරණාත්මක සාධකයක් නොවනු ඇත.
මෙය අපි සැවොම තේරුම්ගත යුතු සත්‍යයි.
නමුත් හැම ගමක් ම එසේ නොවන බව ද සිහිතබා ගත යුතුය.
ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් වැඩි කොටසක් තවමත් ජීවත් වන්නේ ග්‍රාමීයව බව අමතක නොකළ යුතුය.
ඔන් ඕකයි මාත් කිව්වේ. ග්‍රාමියව බඩුමිල, විධායකය, නීතියේ ආධිපත්‍යය ගැන ලොකු බලපෑමක් නැහැ. තමන් මොනා හරි වවාගෙන කනවා. හැබැයි යුද්ධය නැති එක තමා ඒ අයට වැඩිම බලපෑම. ඒක නිසාමයි යුද්ධය විකුණන්නේ..
ReplyDelete